HÆTTA

jeopardy

* * *

I)

(-tta, -tt), v. to leave of, with dat. (h. heyverkum); with infin. to cease (h. at tala).

II)

(-tta, -tt), v. to risk, venture, stake, with dat. (L. vildi eigi út h. sínum mönnum); h. til þess virðing þinni, to stake thy honour on it; impers., litlu hættir nú til, there is but small risk; absol., hefir sá er hættir, he wins who risks, ‘nothing venture nothing have’; h. til e-s, to risk a thing (vil ek heldr til þess h. en hitt spyrist áönnur lönd); h. á e-t, to risk (kváðust á það mundu h. at berjast); to venture upon, to trust to (h. á miskunn e-s); h. e-u undir e-n, to depend on one for a thing.

III)

f. danger, peril; eiga mikit íhættu, to run a great risk; leggja e-t í hættu, to expose to risk or danger (leggja sik, líf sitt, fé sitt, í hættu); leggja á þá hættu, to run the risk.

* * *

1.

t, to risk, stake, with dat., Hm. 106; hætta út mönnum sínum, Sd. 153; hætta til þess virðing þinni, to stake thy honour on it, Eg. 719; hættið þit ok mestu til hversu ferr, Nj. 49; litlu hættir nú til, there is but small risk, Fms. vi. 243: absol., hefir sá er hættir, he wins who risks, ‘nothing venture nothing have,’ Bjarn. 7, Hrafn. 16.

2. with prepp.; hætta á e-t, to venture on a thing (áhætta, q. v.), Nj. 48; hætta á vald e-s, Fms. xi. 285: h. til e-s, id., Eg. 57, Nj. 73; eigi veit til hvers happs hættir, Sturl. iii. 228; kvað þar hóflangt til hætta, 44.

2.

t, to leave off, with dat.; hætta seið, to leave off witchcraft, Fms. i. 10; hann bað bændr h. storminum, 36; h. heyverkum, Nj. 103; h. máli, 10: absol. to leave off, desist, Hákon bað hann h., Fms. vii. 154; heldr vildu vér h., N. G. L. i. 348: with infin., h. at tala, Fb. ii. 83:—impers., hætti þysnum, the tumult ceased, Fms. vi. 16.